Pojemność można intuicyjnie wyjaśnić jako zdolność kondensatora do magazynowania energii elektrycznej w postaci pola elektrycznego pomiędzy dwiema przewodzącymi płytkami oddzielonymi dielektrykiem (materiałem izolacyjnym). Pomyśl o tym jak o tymczasowym zbiorniku, który może utrzymać i uwolnić ładunek elektryczny. Im większa powierzchnia płytek i im bliżej siebie są one umieszczone, tym większa jest pojemność, ponieważ jest więcej miejsca do przechowywania ładunku elektrycznego.
Gdy kondensatory są połączone szeregowo, ich pojemności sumują się odwrotnie. Oznacza to, że całkowita pojemność maleje w porównaniu z pojedynczym kondensatorem, ponieważ zwiększa się efektywna odległość między płytami, zmniejszając zdolność do magazynowania ładunku. Wyobraź sobie próbę przechowywania wody w szeregu małych, połączonych ze sobą zbiorników; całkowita pojemność jest ograniczona przez najmniejszy zbiornik.
Pojemność jest po prostu miarą zdolności kondensatora do przechowywania ładunku elektrycznego przy danej różnicy napięcia na jego okładkach. To jest jak „rozmiar” pojemności kondensatora. Większa pojemność oznacza, że kondensator może pomieścić większy ładunek przy danym napięciu, podczas gdy mniejsza pojemność oznacza, że może pomieścić mniejszy ładunek.
Teoria pojemności obejmuje zrozumienie zależności pomiędzy polem elektrycznym wytworzonym pomiędzy płytkami kondensatora, polem powierzchni płytek, odległością między nimi oraz właściwościami oddzielającego je materiału dielektrycznego. Matematycznie pojemność (C) definiuje się jako stosunek ładunku elektrycznego (Q) zgromadzonego na płytach do napięcia (V) na płytach: C = Q/V. Zależność ta określa, ile ładunku kondensator może zgromadzić na jednostkę przyłożonego napięcia.
Podstawowa zasada pojemności opiera się na zdolności powierzchni przewodzących oddzielonych izolatorem (dielektrykiem) do utrzymywania przeciwnych ładunków po przyłożeniu napięcia. To oddzielenie tworzy pole elektryczne, które magazynuje energię w postaci potencjału elektrostatycznego pomiędzy płytami. Kondensatory wykorzystują tę zasadę do tymczasowego magazynowania energii, co ma kluczowe znaczenie w różnych zastosowaniach elektronicznych, takich jak filtrowanie, magazynowanie energii i sprzęganie sygnałów.