Systemy radarowe wykorzystują do swojego działania głównie mikrofale. Mikrofale stanowią podzbiór fal radiowych o długości fali w zakresie od około jednego metra do jednego milimetra. Te długości fal doskonale nadają się do zastosowań radarowych ze względu na ich zdolność do przenikania przez różne warunki atmosferyczne i zjawiska pogodowe, umożliwiając systemom radarowym wykrywanie i śledzenie obiektów, takich jak samoloty, statki, wzorce pogodowe i cechy terenu. Zastosowanie mikrofal w radarach zapewnia niezawodne działanie w różnych warunkach środowiskowych i na różnych dystansach, co czyni je niezbędnymi w systemach wojskowych, lotniczych, monitorujących pogodę i nawigacyjnych.
Radar ze względu na swoją funkcjonalność wykorzystuje głównie mikrofale. Mikrofale stanowią specyficzną kategorię w szerszym spektrum fal radiowych, charakteryzującą się krótszymi długościami fal i wyższymi częstotliwościami w porównaniu z innymi pasmami fal radiowych. Te właściwości umożliwiają systemom radarowym uzyskiwanie obrazowania o wysokiej rozdzielczości, precyzyjnego wykrywania celów i dokładnego określania odległości. Emitując i odbierając impulsy mikrofalowe, systemy radarowe mogą mierzyć opóźnienie czasowe i przesunięcie Dopplera sygnałów odbitych od obiektów, dostarczając cennych informacji do zastosowań w obserwacji, nawigacji i teledetekcji.
Systemy radarowe działają głównie przy użyciu fal radiowych lub mikrofal, przy czym najczęściej stosowane są mikrofale ze względu na ich doskonałe właściwości użytkowe. Mikrofale są szczególnie korzystne w zastosowaniach radarowych ze względu na krótsze długości fal, które umożliwiają obrazowanie w wyższej rozdzielczości i precyzyjne wykrywanie celów. Zdolność mikrofal do przenikania przez różne warunki atmosferyczne i zapewniania niezawodnego działania na dużych dystansach sprawia, że są one niezbędne w wojsku, lotnictwie, monitorowaniu pogody i systemach radarowych dozorowania. Wybór między falami radiowymi a mikrofalami zależy od konkretnych wymagań zastosowania radaru, przy czym mikrofale zazwyczaj oferują większą czułość i dokładność w wykrywaniu i śledzeniu celu.
Rodzaj fali elektromagnetycznej stosowanej w systemach radarowych to przede wszystkim mikrofale. Mikrofale to fale elektromagnetyczne o częstotliwościach od około 300 MHz do 300 GHz i długościach fal od około 1 metra do 1 milimetra. Fale te idealnie nadają się do zastosowań radarowych ze względu na ich zdolność do rozprzestrzeniania się w atmosferze przy stosunkowo niskim tłumieniu i zakłóceniach, dzięki czemu nadają się do wykrywania, obrazowania i śledzenia obiektów na duże odległości. Emitując i odbierając impulsy mikrofalowe, systemy radarowe mogą mierzyć opóźnienie czasowe i przesunięcie Dopplera odbitych sygnałów od celów, dostarczając cennych informacji dla celów wojskowych, lotniczych, prognozowania pogody i nawigacji.
Systemy radarowe zazwyczaj wykorzystują do swojego działania mikrofale, ponieważ te fale elektromagnetyczne oferują takie zalety, jak wysoka rozdzielczość, precyzyjne wykrywanie celów i niezawodne działanie w różnych warunkach środowiskowych. Mikrofale o częstotliwościach w zakresie od około 1 GHz do 300 GHz doskonale nadają się do zastosowań radarowych ze względu na ich zdolność do przenikania przez wilgoć atmosferyczną i opady, co czyni je skutecznymi w wykrywaniu i nadzorowaniu na duże odległości. Natomiast satelity wykorzystują szerszy zakres fal elektromagnetycznych do różnych celów, w tym fale radiowe do komunikacji, światło widzialne do obrazowania oraz mikrofale do teledetekcji powierzchni Ziemi i atmosfery.