Termin „tranzystor” jest kombinacją słów „przejście” i „rezystor”, co odzwierciedla jego funkcję jako urządzenia przesyłającego sygnały elektryczne lub prąd przez element przypominający rezystor. Zostało ukute w celu opisania rewolucyjnego urządzenia półprzewodnikowego opracowanego w połowie XX wieku, które w wielu zastosowaniach zastąpiło lampy próżniowe ze względu na mniejsze rozmiary, mniejsze zużycie energii i wyższą niezawodność.
Pochodzenie słowa „tranzystor” sięga jego twórców w Bell Laboratories w latach czterdziestych XX wieku, a konkretnie Johna Bardeena, Waltera Brattaina i Williama Shockleya. Naukowcy ci wynaleźli pierwszy tranzystor, demonstrując, jak mały sygnał elektryczny może sterować znacznie większym sygnałem w urządzeniu półprzewodnikowym, „przenosząc w ten sposób opór” w sposób znacznie różniący się od lamp próżniowych.
Sam termin „tranzystor” nie jest akronimem, ale raczej nazwą opisową, która oddaje istotę jego funkcji w obwodach elektronicznych. Stanowi kluczowy postęp w technologii elektronicznej, który umożliwił miniaturyzację urządzeń elektronicznych i położył podwaliny pod erę cyfrową.
Skrót „BJT” oznacza Bipolar Junction Transistor, specyficzny typ tranzystora, którego działanie polega na kontrolowaniu przepływu prądu przez nośniki elektronów i dziur w półprzewodniku. Termin „tranzystor” jest powszechnie używany w odniesieniu do różnych typów urządzeń półprzewodnikowych, które mogą wzmacniać lub przełączać sygnały elektryczne, niezależnie od ich specyficznej zasady działania.
Ogólnie rzecz biorąc, termin „tranzystor” stał się synonimem współczesnej elektroniki, odzwierciedlając jego fundamentalną rolę w niezliczonych urządzeniach i systemach elektronicznych, które kształtują nasze codzienne życie.