Transformatory są podawane w woltoamperach (VA), ponieważ ta wartość odzwierciedla ich zdolność do obsługi obciążenia elektrycznego pod względem napięcia i prądu bez uwzględnienia współczynnika mocy. Wartość znamionowa VA wskazuje maksymalną ilość mocy pozornej, jaką transformator może bezpiecznie dostarczyć do obciążenia. Wartość ta jest istotna, ponieważ uwzględnia całkowitą moc elektryczną (zarówno moc rzeczywistą w watach, jak i moc bierną w var), jaką może obsłużyć transformator, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpiecznej i wydajnej pracy bez przegrzania lub przeciążenia.
Transformatory mają moc znamionową w VA, a nie w watach (W), ponieważ są zaprojektowane do przenoszenia mocy bez uwzględnienia kąta fazowego między napięciem i prądem, który wpływa na współczynnik mocy. Wartość znamionowa VA reprezentuje moc pozorną, obejmującą zarówno moc rzeczywistą, jak i moc bierną, co czyni ją bardziej wszechstronną miarą wydajności transformatora. Stosując VA, producenci mogą zapewnić dokładniejsze odwzorowanie zdolności transformatora do dostarczania mocy w zmiennych warunkach obciążenia, niezależnie od współczynnika mocy obciążenia.
Pojemność VA transformatora reprezentuje jego zdolność do dostarczenia określonej ilości mocy pozornej, która jest iloczynem napięcia (w woltach) i prądu (w amperach), które transformator może wytrzymać. Na przykład transformator o mocy 1000 VA może dostarczyć 1000 woltów przy 1 amperze, 500 woltów przy 2 amperach i tak dalej. Wydajność ta ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że transformator będzie w stanie sprostać wymaganiom elektrycznym obciążenia, nie przekraczając jego limitów termicznych i elektrycznych, zapobiegając w ten sposób przegrzaniu i zapewniając niezawodne działanie.
Transformatory są zwykle podawane w kilowoltoamperach (kVA), a nie megawoltoamperach (MVA), ponieważ kVA jest bardziej praktyczną i powszechnie używaną jednostką dla poziomów mocy występujących w większości zastosowań. Chociaż zarówno kVA, jak i MVA reprezentują ten sam typ pomiaru (moc pozorna), kVA jest odpowiednia dla transformatorów stosowanych w mniejszych i średnich zastosowaniach. W przypadku bardzo dużych transformatorów stosowanych w przemyśle lub energetyce bardziej odpowiednie są wartości znamionowe MVA ze względu na wyższy poziom mocy. Wybór kVA lub MVA zależy od typowej skali zastosowania i standardowych praktyk w branży.
Wartość „V” w transformatorze odnosi się do napięcia znamionowego uzwojeń transformatora. Wartość ta wskazuje maksymalne napięcie, które można przyłożyć do uzwojenia pierwotnego lub dostarczyć przez uzwojenie wtórne, nie powodując uszkodzenia ani nie przekraczając ograniczeń projektowych transformatora. Wartości napięcia znamionowego są niezbędne do zapewnienia działania transformatora w zamierzonych granicach elektrycznych, utrzymania integralności izolacji i zapobiegania awariom. Aby zapewnić bezpieczną i wydajną pracę transformatora, napięcie znamionowe musi odpowiadać wymaganiom aplikacji.