Sprawność transformatora jest zazwyczaj wysoka ze względu na zasady indukcji elektromagnetycznej oraz konstrukcję jego rdzenia i uzwojeń. Transformatory działają na zasadzie przenoszenia energii elektrycznej z jednego obwodu do drugiego poprzez sprzężenie magnetyczne. Proces ten jest bardzo wydajny, ponieważ straty związane z przenoszeniem energii poprzez strumień magnetyczny pomiędzy uzwojeniem pierwotnym i wtórnym są minimalne. Ponadto materiały rdzenia stosowane w transformatorach, takie jak laminaty żelaza lub stali krzemowej, są wybierane ze względu na ich zdolność do koncentrowania strumienia magnetycznego i minimalizowania strat prądów wirowych, co przyczynia się do wysokiej wydajności.
Pomimo wysokiej sprawności żaden transformator nie jest sprawny w 100% ze względu na nieodłączne straty powstające podczas pracy. Straty te obejmują przede wszystkim straty w miedzi (z powodu rezystancji w uzwojeniach) i straty w rdzeniu (z powodu histerezy i prądów wirowych w materiale rdzenia). Chociaż nowoczesne transformatory są projektowane tak, aby minimalizować te straty poprzez staranny dobór materiałów i technik konstrukcyjnych, zawsze będzie część energii rozproszona w postaci ciepła, ograniczając sprawność do mniej niż 100%.
Dla porównania, transformatory na ogół wykazują wyższą wydajność niż maszyny wirujące, takie jak silniki elektryczne lub generatory. Dzieje się tak, ponieważ transformatory działają na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, która przenosi energię poprzez pole magnetyczne bez tarcia mechanicznego i ruchomych części. Natomiast maszyny wirujące zawierają elementy mechaniczne, takie jak łożyska i szczotki, które powodują tarcie i straty mechaniczne, zmniejszając ogólną wydajność w porównaniu z transformatorami.
Sprawność transformatora w wartościach bezwzględnych nie jest niska, ale jest niższa w porównaniu do idealnych warunków teoretycznych (sprawność 100%). Do głównych powodów sprawności mniejszej niż 100% zaliczają się straty rezystancyjne w uzwojeniach miedzianych (straty I²R) oraz straty w materiale rdzenia magnetycznego (straty histerezy i prądów wirowych). Straty te powodują, że część wejściowej energii elektrycznej jest przekształcana w ciepło, a nie całkowicie przekazywana na stronę wyjściową. Wysiłki mające na celu poprawę wydajności transformatora skupiają się na minimalizacji tych strat poprzez lepszy projekt, materiały i strategie operacyjne.
Sprawność transformatora jest zawsze mniejsza niż 1 (lub 100%) ze względu na fizyczne realia konwersji i przesyłu energii. Nawet w optymalnych warunkach przy minimalnych stratach transformatory nie mogą osiągnąć doskonałej wydajności ze względu na nieuniknione czynniki, takie jak nagrzewanie rezystancyjne w uzwojeniach i straty magnetyczne w materiale rdzenia. Chociaż sprawność transformatora może być bardzo wysoka, zwykle wahając się od 95% do 98% w nowoczesnych konstrukcjach, osiągnięcie 100% sprawności jest teoretycznie niemożliwe ze względu na nieodłączne straty w procesie przesyłania energii.