Półprzewodniki wykorzystuje się do produkcji tranzystorów ze względu na ich unikalne właściwości elektryczne, które można kontrolować i którymi można manipulować. W przeciwieństwie do przewodników, które umożliwiają swobodny przepływ prądu, i izolatorów, które całkowicie blokują prąd, półprzewodniki mają poziom przewodności mieszczący się pomiędzy tymi skrajnościami. Ta właściwość umożliwia tranzystorom skuteczne przełączanie i wzmacnianie sygnałów elektrycznych. Domieszkując półprzewodniki zanieczyszczeniami w celu utworzenia obszarów z nadmiarem lub niedoborem elektronów (obszary typu n i p), można skonstruować tranzystory tak, aby wykazywały określone zachowania, takie jak wzmocnienie i przełączanie, które mają fundamentalne znaczenie dla ich funkcji w obwodach elektronicznych.
Półprzewodniki powszechnie stosowane w tranzystorach to krzem i german. Krzem jest dominującym materiałem ze względu na jego obfitość, stabilność i doskonałe właściwości półprzewodnikowe. Stanowi podstawę większości nowoczesnych tranzystorów i układów scalonych. German, choć obecnie rzadziej używany, miał historyczne znaczenie we wczesnym rozwoju tranzystorów i pozostaje istotny w specjalistycznych zastosowaniach, w których jego właściwości są korzystne.
Półprzewodniki są wykorzystywane do wytwarzania urządzeń elektronicznych ze względu na ich zdolność do modulowania przewodności elektrycznej w oparciu o czynniki zewnętrzne, takie jak napięcie, prąd lub światło. Ta właściwość pozwala półprzewodnikom funkcjonować jako podstawowe elementy obwodów elektronicznych do zadań obejmujących przetwarzanie i wzmacnianie sygnału, aż po przełączanie i sterowanie. Wykorzystując unikalne właściwości półprzewodników, urządzenia elektroniczne mogą wykonywać złożone funkcje z dużą wydajnością i niezawodnością, co czyni je niezbędnymi w nowoczesnej technologii.
W urządzeniach elektronicznych zamiast przewodników stosuje się półprzewodniki, ponieważ przewodniki zapewniają niewielką kontrolę nad przepływem elektrycznym. Chociaż przewodniki takie jak metale mają wysoką przewodność, dzięki czemu nadają się do przenoszenia prądu, nie można ich łatwo przełączać ani modulować sygnałów. Z drugiej strony półprzewodniki zapewniają kontrolowany poziom przewodności, umożliwiając precyzyjną regulację i manipulowanie sygnałami elektrycznymi. Możliwość ta ma kluczowe znaczenie przy projektowaniu komponentów elektronicznych, takich jak tranzystory, diody i układy scalone, które stanowią podstawę nowoczesnej elektroniki.
Tranzystor jest klasyfikowany jako urządzenie półprzewodnikowe, ponieważ jego działanie opiera się na unikalnych właściwościach półprzewodników. Tranzystory są zbudowane z materiałów półprzewodnikowych, takich jak krzem lub german, które są domieszkowane w celu utworzenia określonych obszarów o różnych właściwościach elektrycznych (typu n i typu p). Kontrolując przepływ elektronów lub dziur między tymi obszarami za pomocą sygnałów zewnętrznych, tranzystory mogą wzmacniać słabe sygnały, włączać i wyłączać prądy oraz wykonywać inne istotne funkcje w obwodach elektronicznych. Półprzewodnikowy charakter tranzystorów sprawia, że są one kompaktowe, wydajne i wszechstronne, co stanowi podstawę nowoczesnych urządzeń i technologii elektronicznych.