Kondensatory rozruchowe i kondensatory robocze różnią się przede wszystkim konstrukcją i funkcją w układach elektrycznych, szczególnie w silnikach i sprężarkach. Kondensator rozruchowy jest zwykle używany w jednofazowych silnikach prądu przemiennego, aby zapewnić początkowe przesunięcie fazowe potrzebne do uruchomienia silnika. Ma wyższą wartość pojemności w porównaniu do kondensatorów roboczych i został zaprojektowany w celu zapewnienia krótkotrwałego zwiększenia mocy podczas uruchamiania silnika. Kondensatory rozruchowe to często kondensatory elektrolityczne, które mogą wytrzymać wysokie prądy przez krótki czas, a następnie są odłączane od obwodu za pomocą przełącznika odśrodkowego lub przekaźnika, gdy silnik osiągnie prędkość roboczą.
Natomiast kondensator roboczy został zaprojektowany tak, aby w sposób ciągły zapewniał przesunięcie fazowe i poprawiał wydajność silnika podczas jego pracy. Ma niższą pojemność w porównaniu do kondensatorów rozruchowych i zwykle jest połączony równolegle z uzwojeniami silnika przez cały czas jego pracy. Kondensatory robocze pomagają utrzymać stabilne napięcie zasilania silnika, poprawiają współczynnik mocy i zapewniają płynniejszą pracę. Często są to kondensatory foliowe metalizowane, które charakteryzują się dobrymi właściwościami samonaprawy i wytrzymują ciągłą pracę bez przegrzania.
Chociaż kondensatory robocze nie są zwykle używane zamiennie z kondensatorami rozruchowymi ze względu na ich niższą wartość pojemności i ciągłą pracę, istnieją przypadki, w których kondensator roboczy może być tymczasowo używany jako kondensator rozruchowy. Nie jest to jednak idealne rozwiązanie, ponieważ kondensatory robocze nie są zaprojektowane do obsługi wysokich prądów i krótkiego czasu wymaganego podczas uruchamiania silnika. Używanie kondensatora roboczego jako kondensatora rozruchowego może z czasem prowadzić do przegrzania i potencjalnej awarii kondensatora lub silnika. Zaleca się stosowanie kondensatorów specjalnie zaprojektowanych do ich zamierzonego zastosowania, aby zapewnić niezawodne działanie i trwałość silnika lub sprężarki.
W sprężarce powietrza kondensator rozruchowy i kondensator roboczy służą różnym celom, ułatwiając pracę silnika. Kondensator rozruchowy zapewnia początkowy moment obrotowy niezbędny do pokonania bezwładności i uruchomienia silnika sprężarki z pozycji stacjonarnej. Pomaga w generowaniu przesunięcia fazowego w uzwojeniach silnika, umożliwiając płynny i wydajny rozruch silnika. Gdy silnik osiągnie prędkość roboczą, kondensator rozruchowy jest zwykle odłączany od obwodu, aby zapobiec przegrzaniu i niepotrzebnemu zużyciu energii.
Z drugiej strony kondensator roboczy w sprężarce powietrza przez cały czas pracy działa równolegle z uzwojeniami silnika. Pomaga utrzymać stabilne napięcie zasilania, poprawić wydajność silnika i zmniejszyć zużycie energii, zapewniając dodatkowe przesunięcie fazowe i poprawiając współczynnik mocy. Kondensatory robocze są przeznaczone do pracy ciągłej i są niezbędne do zapewnienia niezawodnej i wydajnej pracy silnika sprężarki podczas całego cyklu pracy.
Kondensator podwójny łączy w sobie funkcje zarówno kondensatora roboczego, jak i kondensatora rozruchowego. Został zaprojektowany do wspomagania zarówno rozruchu, jak i pracy silnika lub sprężarki. Kondensator dwubiegowy ma zazwyczaj trzy zaciski: jeden zacisk wspólny (C) i dwa zaciski pojemnościowe (HERM dla sprężarki i FAN dla wentylatora). Pozwala na kompaktowe i wydajne rozwiązanie w zastosowaniach, w których wymagane są oba kondensatory, na przykład w systemach HVAC, gdzie jeden kondensator może obsługiwać silnik sprężarki (uruchamianie i praca), a drugi kondensator może obsługiwać silnik wentylatora. Taka konfiguracja upraszcza okablowanie, zmniejsza wymagania przestrzenne i zapewnia odpowiednie wartości pojemności zarówno podczas rozruchu, jak i pracy silników.