Tak, teoretycznie możliwe jest wykorzystanie energii pochodzącej z piorunów, jednak w praktyce wiąże się to z poważnymi wyzwaniami. Piorun wytwarza w bardzo krótkim czasie ogromne ilości energii, którą można potencjalnie przechwycić i przekształcić w użyteczną energię elektryczną. Jednak nieprzewidywalność, intensywność i wysokie napięcie uderzeń piorunów utrudniają opracowanie niezawodnych i bezpiecznych metod ujarzmienia tej energii na dużą skalę.
Uderzenia piorunów rzeczywiście mogą generować energię, ale obecna technologia nie jest w stanie efektywnie wychwytywać i magazynować tej energii w porównaniu z innymi źródłami odnawialnymi, takimi jak energia słoneczna czy wiatrowa. Trwają badania nad rozwojem technologii, które mogłyby skutecznie wykorzystać błyskawicę jako źródło energii, ale obecnie pozostaje ona w dużej mierze niewykorzystana ze względu na ograniczenia techniczne i ekonomiczne.
Błyskawica jest przykładem zjawiska naturalnego generującego prąd przemienny (AC). Pioruny charakteryzują się szybko zmieniającymi się polami elektrycznymi, co powoduje zmienny kierunek prądu w czasie. Ten charakter prądu przemiennego różni się od prądu stałego (DC) stosowanego w bateriach i wielu urządzeniach elektronicznych.
Ilość energii zawartej w pojedynczym piorunie jest bardzo zróżnicowana, ale typowa błyskawica może wyzwolić średnio energię odpowiadającą około 1 miliardowi dżuli (lub 0,3 megawatogodzin). To wystarczy, aby zasilić typowe gospodarstwo domowe przez około miesiąc, jednak energia jest uwalniana w ułamku sekundy, co komplikuje wychwytywanie i magazynowanie.
Naukowcy i inżynierowie mogą tworzyć sztuczne błyskawice w warunkach laboratoryjnych, korzystając z urządzeń takich jak cewki Tesli lub generatory Marxa. Konfiguracje te polegają na stworzeniu warunków imitujących wyładowanie elektryczne naturalnego pioruna, aczkolwiek na mniejszą skalę. Sztuczne oświetlenie jest wykorzystywane głównie do celów badawczych, takich jak badanie wpływu pioruna na materiały, elektronikę i zjawiska atmosferyczne.