Samych fal nie można przyspieszać w tym sensie, w jakim można przyspieszać cząstki lub przedmioty. Fale rozchodzą się w ośrodku lub przestrzeni, przenosząc energię bez trwałego przemieszczania cząstek ośrodka. Kiedy mówimy o prędkości fali, odnosi się ona do tego, jak szybko zaburzenie (takie jak oscylacje lub wibracje) rozchodzi się w ośrodku. Prędkość ta zależy od właściwości ośrodka, takich jak jego gęstość i elastyczność, oraz od czynników zewnętrznych, takich jak temperatura czy ciśnienie. Fale nie przyspieszają w tradycyjnym sensie, ale raczej rozchodzą się z charakterystyczną prędkością opartą na tych czynnikach.
W pewnych warunkach fala może wydawać się „szybsza”. Na przykład w ośrodku, którego właściwości się zmieniają (takie jak temperatura, ciśnienie lub skład), prędkość fali może się odpowiednio zmienić. W niektórych przypadkach fale mogą również podlegać zjawiskom takim jak załamanie lub rozproszenie, gdy ich pozorna prędkość lub charakterystyka zmieniają się w wyniku interakcji z granicami lub innymi falami. Efekty te mogą sprawiać wrażenie, że fala przyspiesza lub zwalnia, gdy rozprzestrzenia się w różnych regionach lub napotyka na swojej drodze różne warunki.
Przyspieszenie w kontekście fal zazwyczaj odnosi się do tempa zmian prędkości fali w czasie lub przestrzeni. Może się to zdarzyć w pakietach fal lub w scenariuszach, w których fale doświadczają zmieniających się warunków, które zmieniają ich charakterystykę propagacji. Na przykład w przypadku pakietów falowych, takich jak solitony lub prędkość grupowa, przyspieszenie może odnosić się do zmian prędkości pakietu falowego w wyniku rozproszenia lub innych efektów wpływających na jego propagację w ośrodku.
Fale elektromagnetyczne, takie jak fale świetlne czy fale radiowe, przemieszczają się w próżni ze stałą prędkością, czyli prędkością światła ccc. W różnych ośrodkach fale elektromagnetyczne mogą rozchodzić się z różnymi prędkościami w zależności od właściwości ośrodka, takich jak jego współczynnik załamania światła. Jednak same fale elektromagnetyczne nie ulegają przyspieszeniu w taki sam sposób, jak ciała fizyczne. Ich prędkość zmienia się w zależności od właściwości ośrodka, w którym się rozchodzą, lub w wyniku interakcji z innymi polami elektromagnetycznymi.
Fale zaawansowane to koncepcja teoretyczna w fizyce związana z rozwiązywaniem równań falowych, które rozchodzą się wstecz w czasie. Są to hipotetyczne rozwiązania, które matematycznie opisują fale, które wydają się cofać w czasie w porównaniu z kierunkiem przyczynowości. Fale zaawansowane nie są zazwyczaj obserwowane w zjawiskach fizycznych i stanowią raczej konstrukcję teoretyczną wykorzystywaną w pewnych interpretacjach mechaniki kwantowej i teorii pola elektromagnetycznego. W większości zastosowań praktycznych i obserwacji fizycznych mamy do czynienia z falami, które rozprzestrzeniają się w czasie zgodnie ze związkami przyczynowymi i interakcjami.