Teoria fal elektromagnetycznych wyjaśnia, w jaki sposób pola elektryczne i magnetyczne rozchodzą się w przestrzeni w postaci fal. Zgodnie z tą teorią zmienne w czasie pola elektryczne i magnetyczne wytwarzają się wzajemnie, umożliwiając falom przemieszczanie się w próżni lub ośrodku. Propagacja ta zachodzi z prędkością światła i obejmuje szeroki zakres długości fal i częstotliwości, od fal radiowych po promienie gamma. Teoria fal elektromagnetycznych ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia zachowania światła, fal radiowych i innych form promieniowania elektromagnetycznego.
Teoria elektromagnetyczna obejmuje badanie pól elektrycznych i magnetycznych oraz ich interakcji. Opiera się na równaniach Maxwella, które opisują, w jaki sposób ładunki elektryczne wytwarzają pola elektryczne, jak prąd wytwarza pola magnetyczne oraz jak zmienne pola elektryczne i magnetyczne rozchodzą się w przestrzeni jako fale elektromagnetyczne. Teoria ta stanowi podstawę wielu technologii, w tym komunikacji bezprzewodowej, radaru i elektrotechniki.
Krótko mówiąc, fala elektromagnetyczna to fala składająca się z oscylujących pól elektrycznych i magnetycznych, które rozprzestrzeniają się w przestrzeni. Fale te niosą energię i mogą przemieszczać się w próżni lub w różnych ośrodkach. Przykładami są światło widzialne, fale radiowe, kuchenki mikrofalowe i promienie rentgenowskie. Pola oscylacyjne są prostopadłe do siebie i do kierunku rozchodzenia się fali.
James Clerk Maxwell jest uważany za ojca teorii fal elektromagnetycznych. Sformułowanie przez niego równań Maxwella ujednoliciło pojęcia elektryczności, magnetyzmu i światła, wykazując, że światło jest falą elektromagnetyczną. Jego praca położyła podwaliny pod współczesną teorię elektromagnetyczną i znacząco rozwinęła wiedzę na temat zjawisk elektromagnetycznych.
Teoria światła dotycząca fal elektromagnetycznych, nauczana w klasie 10, wyjaśnia, że światło jest formą promieniowania elektromagnetycznego, które rozchodzi się w postaci fal. Zgodnie z tą teorią światło składa się z oscylujących pól elektrycznych i magnetycznych, które są prostopadłe do siebie i do kierunku rozchodzenia się fali. Ta falowa natura światła odpowiada za zjawiska takie jak odbicie, załamanie, dyfrakcja i interferencja. Zrozumienie światła jako fali elektromagnetycznej pomaga w zrozumieniu różnych efektów optycznych i zachowania światła w różnych ośrodkach.