Uzwojenie cewki o pełnym skoku odnosi się do techniki uzwojenia, w której każde rozpiętość cewki (lub sekcja cewki) w uzwojeniu stojana lub wirnika maszyny elektrycznej, takiej jak silnik lub generator, pokrywa cały skok biegunów. Inaczej mówiąc, cewka rozciąga się na całej długości pomiędzy dwoma kolejnymi biegunami pola magnetycznego maszyny. Metoda ta zapewnia, że koniec cewki znajduje się w położeniu zgodnym z nabiegunnikami lub biegunami magnetycznymi maszyny.
Podobnie, uzwojenie o pełnym skoku odnosi się do tej samej koncepcji w terminologii uzwojenia maszyn elektrycznych. Oznacza to, że każda cewka w uzwojeniu rozciąga się na całą odległość lub odstęp między sąsiednimi biegunami magnetycznymi. Zapewnia to optymalizację położenia i wyrównania cewki pod kątem efektywnej interakcji elektromagnetycznej z polem magnetycznym maszyny, zwiększając w ten sposób wydajność i redukując potencjalne straty.
Różnica między uzwojeniami cewek o pełnym i krótkim skoku polega na rozpiętości lub odległości, jaką pokonuje każda cewka w stosunku do podziałki biegunów maszyny elektrycznej. W uzwojeniu o pełnym skoku każda cewka rozciąga się na całą odległość między dwoma sąsiednimi biegunami. Natomiast uzwojenie o krótkim skoku obejmuje cewki, których rozpiętość jest mniejsza niż odległość podziałowa pełnego bieguna. Uzwojenia o krótkim skoku służą do modyfikowania rozkładu harmonicznych w pracy maszyny, co może wpływać na charakterystykę momentu obrotowego, zmniejszać zazębienie lub poprawiać wydajność, w zależności od konkretnych wymagań projektowych.
Jedną z zalet uzwojenia pełnego skoku w maszynach elektrycznych jest jego prostota i bezpośrednie oddziaływanie elektromagnetyczne z polem magnetycznym. Uzwojenia o pełnym skoku często powodują płynniejszą pracę i zmniejszoną zawartość harmonicznych w porównaniu z uzwojeniami o krótkim skoku. Wykazują również lepszą stabilność mechaniczną i niezawodność dzięki zrównoważonemu rozkładowi sił elektromagnetycznych w maszynie.
Skok cewki w uzwojeniu elektrycznym odnosi się do odległości lub rozpiętości pomiędzy dwoma kolejnymi bokami cewki lub sekcjami wzdłuż osi maszyny. W szczególności oznacza odległość od jednej strony cewki do odpowiedniego położenia następnej strony cewki w uzwojeniu. Skok ma kluczowe znaczenie przy określaniu interakcji cewek z polem magnetycznym maszyny i wpływa na różne charakterystyki wydajności, takie jak wytwarzanie momentu obrotowego, wydajność i zakłócenia elektromagnetyczne. Dostosowanie skoku cewki, zarówno pełnego, jak i krótkiego, pozwala inżynierom zoptymalizować te współczynniki zgodnie ze specyficznymi wymaganiami projektu i zastosowania maszyny elektrycznej.
