Elektriciteit in zijn natuurlijke vorm, zoals bliksem en elektrische ontladingen in de natuur, is voornamelijk AC (wisselstroom). Blikseminslagen genereren bijvoorbeeld AC-pulsen met extreem hoge spanning. Deze natuurlijke AC-elektriciteit ontstaat als gevolg van de snelle ontlading en beweging van ladingen binnen stormwolken en tussen wolken en de grond. Daarentegen komt DC (gelijkstroom) in de natuur minder vaak voor en vereist het over het algemeen kunstmatige opwekking of conversie, zoals bij bepaalde elektrochemische reacties of bij de gestage stroomstroom uit zonnecellen.
Elektriciteit zelf is niet inherent AC of DC; het hangt eerder af van hoe het wordt gegenereerd en verzonden. In moderne energiesystemen wordt elektriciteit doorgaans opgewekt als wisselstroom, omdat de opwekking, transmissie en distributie van wisselstroom efficiënter zijn over lange afstanden. De meeste elektriciteitscentrales wereldwijd genereren AC-elektriciteit, die vervolgens wordt omgezet in DC voor specifieke toepassingen, zoals in de elektronica of langeafstandstransmissie. Hoewel AC veel voorkomt in elektriciteitsnetwerken, wordt DC ook veelvuldig gebruikt in verschillende technologieën en toepassingen, waaronder elektronica en telecommunicatie.
In alledaagse elektrische toepassingen is de stroom die aan huizen en gebouwen wordt geleverd voor verlichting, apparaten en andere apparaten AC (wisselstroom). AC wordt vaak gebruikt in de stroomdistributie omdat het gemakkelijk kan worden omgezet naar verschillende spanningen met behulp van transformatoren en over lange afstanden kan worden verzonden met minimaal verlies. De frequentie- en spanningsniveaus van wisselstroom variëren afhankelijk van de regio en de elektrische normen. Apparaten die zijn ontworpen voor huishoudelijk gebruik zijn doorgaans compatibel met wisselspannings- en frequentienormen die specifiek zijn voor hun respectieve landen.
Zowel AC (wisselstroom) als DC (gelijkstroom) kunnen veilig zijn onder normale bedrijfsomstandigheden, mits op de juiste manier gebruikt en binnen de vastgestelde veiligheidsrichtlijnen. De veiligheid van AC versus DC hangt meer af van de spanningsniveaus en de omstandigheden van blootstelling dan van het type stroom zelf. Laagspannings-AC en DC die in huishoudelijke apparaten en elektronica worden gebruikt, worden bijvoorbeeld over het algemeen als veilig beschouwd als ze op de juiste manier worden geïnstalleerd en onderhouden. Hogere AC- of DC-spanningen kunnen echter aanzienlijke gevaren met zich meebrengen, waaronder elektrische schokken, brandwonden en ander ernstig letsel.
Het menselijk lichaam is gevoeliger voor AC-spanning (wisselstroom) dan DC-spanning (gelijkstroom). Wisselstroom op bepaalde frequenties, vooral rond de 50-60 Hz (de frequentie van standaard elektriciteitsnetwerken), kan onwillekeurige spiersamentrekkingen (tetanus) veroorzaken, waardoor iemand een elektrische geleider niet kan loslaten. Dit effect staat bekend als de ‘loslaatdrempel’ en kan het risico op letsel of elektrocutie vergroten. Daarentegen wordt over het algemeen aangenomen dat gelijkspanning van dezelfde grootte minder waarschijnlijk spiertetanus veroorzaakt en iemand in staat stelt de geleider gemakkelijker los te laten, waardoor het risico op langdurige blootstelling en letsel wordt verminderd. Hoewel zowel AC als DC onder bepaalde omstandigheden gevaarlijk kunnen zijn, wordt AC over het algemeen als gevaarlijker voor het menselijk lichaam beschouwd vanwege de effecten op de spiercontrole en de mogelijkheid van langdurig contact in geval van een elektrische schok.