De beste manieren om de lekflux in een transformator te verminderen, zijn het optimaliseren van het ontwerp en de constructie van de transformator. Eén effectieve methode is het verzekeren van een strakke magnetische koppeling tussen de primaire en secundaire wikkelingen. Dit kan worden bereikt door de wikkelingen dicht bij elkaar te plaatsen en afwisselend in lagen te leggen. Het gebruik van een kernmateriaal met hoge permeabiliteit helpt ook bij het effectiever kanaliseren van de magnetische flux binnen de kern, waardoor de hoeveelheid flux die weglekt wordt verminderd. Bovendien zijn het gebruik van verweven wikkelingen en het gebruik van kernmaterialen met een lage magnetische weerstand andere effectieve strategieën om de lekflux te minimaliseren.
Om fluxlekkage in een transformator te verminderen, kunt u de fysieke opstelling van de wikkelingen verbeteren. Eén benadering is het gebruik van concentrische wikkelingen, waarbij de primaire en secundaire spoelen dicht bij elkaar op een gemeenschappelijk kernlid worden gewikkeld. Dit verbetert de magnetische koppeling en zorgt ervoor dat het grootste deel van de door de primaire wikkeling gegenereerde flux wordt gekoppeld aan de secundaire wikkeling. Een andere techniek is het gebruik van een transformatorconstructie van het schaaltype, waarbij de kern de wikkelingen omringt, waardoor de magnetische flux beter wordt vastgehouden. Een goede isolatie en het verkleinen van de luchtspleten in de kern kunnen ook helpen bij het minimaliseren van fluxlekkage.
Het verminderen van de lekstroom in een transformator kan worden bereikt door de isolatie tussen de wikkelingen en tussen de wikkelingen en de kern te verbeteren. Dit zorgt ervoor dat de stroom het beoogde pad volgt en niet via onbedoelde routes lekt. Het gebruik van hoogwaardige isolatiematerialen en het behoud van de integriteit van de isolatie door goed onderhoud zijn cruciaal. Door ervoor te zorgen dat de transformator binnen de ontworpen spannings- en stroomwaarden werkt, wordt bovendien overmatige lekstroom voorkomen die wordt veroorzaakt door defecte isolatie.
Het minimaliseren van magnetische lekkage in een transformator kan worden bereikt door de transformator zo te ontwerpen dat deze minimale luchtspleten in het magnetische pad heeft en ervoor zorgt dat het kernmateriaal een hoge magnetische permeabiliteit heeft. Het gebruik van magnetische shunts, dit zijn paden met een lage weerstand die evenwijdig aan het hoofdfluxpad worden aangelegd, kan helpen de magnetische lekkage terug naar de kern te leiden. Een andere methode is het optimaliseren van de lay-out van de wikkelingen om een maximale fluxkoppeling tussen de primaire en secundaire wikkelingen te garanderen, wat een nauwkeurige gelaagdheid en onderlinge afstand van de wikkelingen met zich meebrengt.
Om de lekinductie in een transformator te verminderen, is een effectieve methode het verweven van de primaire en secundaire wikkelingen. Interleaving betekent het afwisselen van lagen van primaire en secundaire wikkelingen om de magnetische koppeling te verbeteren en de inductantie te verminderen die niet bijdraagt aan de wederzijdse flux. Een andere benadering is het gebruik van bifilaire wikkeltechnieken, waarbij de primaire en secundaire draden parallel worden gewikkeld, waardoor een zeer nauwe koppeling wordt gegarandeerd. Het verkleinen van de fysieke afstand tussen de wikkelingen en het optimaliseren van de kerngeometrie voor een efficiënter fluxpad dragen ook bij aan het verlagen van de lekinductie.