Een deratingfactor is een vermenigvuldiger die wordt gebruikt om de maximale capaciteit of het prestatieniveau van een component, systeem of apparaat onder bepaalde bedrijfsomstandigheden te verlagen om de betrouwbaarheid en veiligheid te garanderen. Er wordt rekening gehouden met factoren zoals temperatuur, hoogte, spanningsvariatie of andere omgevingsomstandigheden die de normale werking kunnen beïnvloeden.
Derating verwijst naar de opzettelijke vermindering van de nominale capaciteit of het prestatieniveau van een component of systeem om ervoor te zorgen dat deze onder gespecificeerde omstandigheden binnen veilige en betrouwbare limieten functioneert. Deze praktijk helpt oververhitting, voortijdige slijtage of defecten als gevolg van omgevingsfactoren of andere beperkingen te voorkomen.
Om de reductiefactor te berekenen, deelt u doorgaans de nominale capaciteit of het prestatieniveau door de verminderde capaciteit of het prestatieniveau. Als een component bijvoorbeeld een vermogen van 100 watt heeft, maar vanwege omgevingsomstandigheden moet worden verlaagd tot 80 watt, is de reductiefactor 0,8 (80/100).
De derating-factor van elektriciteit verwijst naar het aanpassen van de maximale stroomvoerende capaciteit van elektrische componenten of geleiders om oververhitting te voorkomen en de veiligheid te garanderen. Er wordt rekening gehouden met factoren zoals de omgevingstemperatuur, de bundeling van geleiders en het type isolatie, die van invloed kunnen zijn op het vermogen van geleiders om warmte af te voeren.
Een voorbeeld van derating is wanneer een voedingseenheid een vermogen van 500 watt heeft bij kamertemperatuur, maar moet worden verlaagd tot 400 watt bij gebruik in een omgeving met hoge temperaturen. Deze aanpassing zorgt ervoor dat de voedingseenheid ondanks de verhoogde omgevingstemperatuur binnen veilige bedrijfsgrenzen blijft.
