Geen belastingsstroom in een transformator verwijst naar de stroom die door de primaire wikkeling wordt getrokken wanneer de secundaire wikkeling open of onbelast is. Deze stroom vloeit in de primaire wikkeling als gevolg van de magnetiserende flux die nodig is om het magnetische kernveld van de transformator tot stand te brengen. Het vertegenwoordigt de energieverliezen in de kern als gevolg van hysteresis en wervelstromen, evenals verliezen in de primaire wikkeling zelf. Geen belastingsstroom is doorgaans klein in vergelijking met de volledige belastingsstroom van de transformator en wordt uitgedrukt als een percentage van de nominale vollaststroom.
Geen belastingsstroom in een transformator betekent de hoeveelheid stroom die door de primaire wikkeling vloeit wanneer er geen externe belasting op de secundaire wikkeling is aangesloten. Deze stroom is nodig om de magnetische flux in de transformatorkern tot stand te brengen, essentieel voor de werking van de transformator. Het vertegenwoordigt de kernverliezen en een klein deel van de koperverliezen in de primaire wikkeling.
Geen belastingsstroom en volledige belastingsstroom zijn termen die worden gebruikt om de stroom te beschrijven die door een transformator wordt getrokken onder verschillende bedrijfsomstandigheden. Geen belastingsstroom verwijst naar de stroom die wordt getrokken wanneer de secundaire transformator open of zeer licht belast is, meestal om magnetiserende stroom te leveren en kernverliezen te compenseren. Volle belastingsstroom verwijst daarentegen naar de maximale stroom die de transformator aan een belasting kan leveren zonder de ontworpen capaciteit te overschrijden. De verhouding tussen nullaststroom en vollaststroom geeft inzicht in het rendement en de verliezen van de transformator.
De nullaststroom van een ideale transformator nadert theoretisch nul. In een ideale transformator wordt al het elektrische vermogen dat wordt overgedragen van de primaire wikkeling naar de secundaire wikkeling volledig benut door de belasting, en zijn er geen verliezen als gevolg van weerstands- of kernverliezen. Daarom is de nullaststroom van een ideale transformator puur theoretisch en vertegenwoordigt deze alleen de magnetiserende stroom die nodig is om het magnetische veld in de kern tot stand te brengen.
Om de nullaststroom van een transformator te verminderen, kunnen verschillende technieken worden gebruikt. Het gebruik van een transformatorkern met lagere kernverliezen, zoals hoogwaardige lamellen van siliciumstaal of amorfe metaallegeringen, kan de vereiste magnetiseringsstroom aanzienlijk verminderen. Het ontwerpen van de transformator met een hogere windingsverhouding of het gebruik van een kleiner dwarsdoorsnedeoppervlak voor de primaire wikkeling kan ook de magnetiseringsstroom verminderen. Bovendien kan het garanderen van goede ontwerp- en constructiepraktijken om wervelstromen en hysteresisverliezen in het kernmateriaal te minimaliseren de nullastverliezen verder verminderen en de efficiëntie van de transformator verbeteren.