De afmetingen van de condensatoren zijn niet in dezelfde mate afgenomen als die van transistoren, voornamelijk als gevolg van verschillen in hun productie- en operationele principes. Transistors hebben geprofiteerd van de vooruitgang in de halfgeleidertechnologie, waardoor fabrikanten hun componenten konden miniaturiseren door middel van innovaties zoals fotolithografie en materiaalverbeteringen. Condensatoren daarentegen vertrouwen op de fysieke scheiding van twee geleidende platen door een isolatiemateriaal (diëlektricum). Het verkleinen van de condensatorafmetingen met behoud van de capaciteit vereist nauwkeurige controle over de diëlektrische dikte en materiaaleigenschappen, wat uitdagingen oplevert bij het bereiken van miniaturisatie vergelijkbaar met transistors. Bovendien gaat het verkleinen van de condensatorgrootte zonder de prestaties in gevaar te brengen vaak gepaard met compromissen op het gebied van capaciteitswaarden, spanningswaarden en betrouwbaarheid, wat de inkrimpingsinspanningen verder bemoeilijkt.
De miniaturisatie van transistors wordt geconfronteerd met fysieke grenzen die verband houden met de eigenschappen van materialen en het gedrag van elektronen op atomaire schaal. Naarmate transistoren worden verkleind naar kleinere afmetingen, worden problemen als lekstromen, kwantumeffecten en warmtedissipatie steeds duidelijker. Deze uitdagingen beperken de manier waarop kleine transistors haalbaar kunnen worden vervaardigd zonder hun prestaties, betrouwbaarheid en efficiëntie in gevaar te brengen. Ingenieurs onderzoeken voortdurend nieuwe materialen, apparaatarchitecturen en productietechnieken om deze beperkingen te overwinnen en de grenzen van transistorminiaturisatie te verleggen.
Vooruitgang in de materiaalkunde en productieprocessen heeft de ontwikkeling mogelijk gemaakt van nieuwe condensatortechnologieën die kleiner en compacter zijn dan oudere ontwerpen. Innovaties op het gebied van diëlektrische materialen, zoals keramiek, polymeerfilm en tantaal, hebben fabrikanten in staat gesteld condensatoren met hogere capaciteitsdichtheden in kleinere verpakkingen te produceren. Bovendien hebben verbeteringen in elektrodematerialen en constructietechnieken bijgedragen aan het verkleinen van de fysieke afmetingen van condensatoren, terwijl hun elektrische prestaties behouden of zelfs verbeterd zijn. Deze ontwikkelingen hebben de creatie van kleinere, efficiëntere condensatoren mogelijk gemaakt die geschikt zijn voor moderne elektronische toepassingen.
Sommige condensatoren zijn inherent groot vanwege hun ontwerpvereisten en beoogde toepassingen. Condensatoren die worden gebruikt voor hoogspanningstoepassingen, energieopslag of arbeidsfactorcorrectie vereisen vaak grotere fysieke afmetingen om hogere capaciteitswaarden en spanningswaarden mogelijk te maken. Grote condensatoren worden ook gebruikt in vermogenselektronica, elektrische voertuigen en industriële apparatuur waar robuustheid, betrouwbaarheid en prestaties onder veeleisende omstandigheden van cruciaal belang zijn. Ondanks pogingen om condensatoren te miniaturiseren, vereisen bepaalde toepassingen grotere afmetingen om aan specifieke prestatiecriteria te voldoen en de operationele veiligheid en levensduur te garanderen.
De kleinste condensator hangt af van verschillende factoren, zoals het type condensatortechnologie, de capaciteitswaarde, de spanning en de beoogde toepassing. Surface-mount technologie (SMT) condensatoren behoren tot de kleinste die beschikbaar zijn, met afmetingen variërend van fracties van een millimeter (0603, 0402 of kleiner) tot enkele millimeters. Deze miniatuurcondensatoren worden vaak gebruikt in compacte elektronische apparaten zoals smartphones, tablets en draagbare elektronica, waarbij ruimte-efficiëntie en prestaties cruciaal zijn. Condensatoren met picofarad (pF) of zelfs femtofarad (fF) capaciteitswaarden worden gebruikt in hoogfrequente toepassingen en geïntegreerde schakelingen waar nauwkeurige capaciteit en kleine vormfactoren vereist zijn.
