Wolfraam wordt om verschillende redenen doorgaans niet gebruikt als materiaal voor smeltdraden. Ten eerste heeft wolfraam een zeer hoog smeltpunt, rond de 3422 graden Celsius, waardoor het minder geschikt is voor gebruik in zekeringen waarbij een gecontroleerd en voorspelbaar smeltpunt gewenst is. Zekeringen zijn ontworpen om elektrische circuits te beschermen door te smelten wanneer de stroom een veilige limiet overschrijdt, waardoor het circuit wordt verbroken en oververhitting of brandgevaar wordt voorkomen. Materialen zoals koper of legeringen met lagere smeltpunten hebben de voorkeur voor smeltdraden, omdat ze betrouwbaar smelten bij specifieke stromen en voorspelbare bescherming bieden.
Evenzo is wolfraam om soortgelijke redenen niet ideaal voor verwarmingselementen in huishoudelijke apparaten. Hoewel wolfraam inderdaad wordt gebruikt in gloeidraden van gloeilampen vanwege het hoge smeltpunt en het vermogen om licht uit te zenden bij verhitting, is het minder praktisch voor verwarmingselementen vanwege de moeilijkheid om de temperatuur nauwkeurig te regelen. Materialen als Nichroom (een legering van nikkel en chroom) hebben de voorkeur voor verwarmingselementen omdat ze een lager smeltpunt hebben dan wolfraam, corrosiebestendig zijn en kunnen worden vervaardigd om herhaalde verwarmingscycli zonder vervorming te weerstaan.
Samenvattend: hoewel wolfraam gewaardeerd wordt vanwege zijn hoge smeltpunt en andere eigenschappen in bepaalde toepassingen zoals gloeilampen, maken zijn kenmerken zoals hoge smelttemperatuur en moeilijkheid bij nauwkeurige temperatuurregeling het minder geschikt voor gebruik als smeltdraad of verwarmingselementen in de meeste huishoudens. en elektrische toepassingen waarbij gecontroleerde en voorspelbare thermische eigenschappen essentieel zijn.