De spanning over een condensator kan niet onmiddellijk veranderen vanwege de inherente eigenschap van het opslaan van elektrische lading. Wanneer er plotseling een spanning over een condensator wordt aangelegd of gewijzigd, kan deze zich niet onmiddellijk aanpassen aan de nieuwe spanning vanwege de tijd die de condensator nodig heeft om op te laden of te ontladen. Deze vertraging wordt gekenmerkt door de capaciteit (C) van de condensator en de weerstand (R) in het circuit, die een tijdconstante vormen (τ = RC). Tijdens dit laad- of ontlaadproces verandert de spanning over de condensator geleidelijk naarmate deze zich ophoopt of lading vrijgeeft, in plaats van onmiddellijk naar het nieuwe spanningsniveau te springen.
In een elektrisch circuit dat zowel een inductor als een condensator bevat, kunnen de stromen en spanningen in deze componenten niet tegelijkertijd veranderen vanwege hun respectieve energieopslagmechanismen. Een inductor slaat energie op in zijn magnetisch veld, terwijl een condensator energie opslaat in zijn elektrisch veld. Wanneer de stroom door een inductor verandert, induceert deze een spanning over de inductor volgens de wet van Faraday van elektromagnetische inductie. Op dezelfde manier, wanneer de spanning over een condensator verandert, induceert deze een stroom door de condensator vanwege de relatie Q = CV (lading is gelijk aan capaciteit maal spanning). Veranderingen in stroom en spanning zijn dus gespreid en kunnen niet tegelijkertijd in deze reactieve componenten optreden.
De spanning over een condensator verandert in de loop van de tijd volgens de RC-tijdconstante van het circuit waarin deze zich bevindt. Wanneer een constante spanning via een weerstand op een condensator wordt aangelegd, laadt of ontlaadt de condensator exponentieel in de richting van het aangelegde spanningsniveau. Aanvankelijk verandert de spanning snel, en vervolgens neemt de veranderingssnelheid in de loop van de tijd af totdat de condensator een stabiele toestand bereikt waarin de spanning constant blijft. De spanning over een condensator volgt dus een karakteristieke curve die wordt gedefinieerd door de tijdconstante, waarbij de veranderingssnelheid afhangt van de weerstands- en capaciteitswaarden in het circuit.
In tegenstelling tot condensatoren slaan weerstanden energie niet op dezelfde manier op en kunnen ze geen lading accumuleren. Daarom kan de spanning over een weerstand onmiddellijk veranderen als reactie op veranderingen in de stroom of de aangelegde spanning. Weerstanden verzetten zich eenvoudigweg tegen de stroomstroom volgens de wet van Ohm (V = IR), waarbij V spanning is, I stroom en R weerstand is. Als zodanig vertonen weerstanden geen tijdsafhankelijke kenmerken in termen van spanningsverandering en kunnen ze onmiddellijk reageren op veranderingen in het circuit.
Een condensator weerstaat veranderingen in de spanning erover vanwege zijn capaciteit. Wanneer de spanning over een condensator probeert te veranderen, weerstaat de condensator deze verandering door lading via de platen te absorberen of vrij te geven. Dit laad- of ontlaadproces vindt geleidelijk plaats in de loop van de tijd, bepaald door de RC-tijdconstante van het circuit. Hoe groter de capaciteit, hoe meer lading de condensator kan opslaan voor een bepaalde spanning, waardoor het vermogen om snelle spanningsveranderingen tegen te gaan toeneemt. Deze eigenschap maakt condensatoren waardevol in circuits voor het afvlakken van spanningsschommelingen, het filteren van signalen en het bieden van energieopslag in verschillende elektronische toepassingen.