De primaire wikkeling van een transformator heeft doorgaans meer windingen dan de secundaire wikkeling om de gewenste spanningstransformatieverhouding te bereiken. Door het aantal windingen in de primaire wikkeling ten opzichte van de secundaire wikkeling te vergroten, kan de transformator de spanning verlagen of verhogen afhankelijk van het vereiste vermogen.
De primaire wikkeling is groter dan de secundaire wikkeling om het spanningstransformatieproces efficiënt op te vangen. Dit verschil in grootte zorgt voor de juiste verdeling en benutting van de magnetische flux binnen de transformatorkern, waardoor effectieve prestaties worden gegarandeerd.
Wanneer de primaire wikkeling meer windingen heeft dan de secundaire wikkeling in een transformator, resulteert dit in een step-down transformatorconfiguratie. Dit betekent dat de uitgangsspanning lager is dan de ingangsspanning, afhankelijk van de windingsverhouding tussen de wikkelingen.
Een groter aantal windingen in de primaire wikkeling vergeleken met de secundaire wikkeling geeft aan dat de transformator is ontworpen om het spanningsniveau van de primaire naar de secundaire zijde te verlagen. Deze configuratie is essentieel voor verschillende toepassingen waarbij spanningsreductie noodzakelijk is.
Als een transformator meer secundaire wikkelingen heeft dan primaire wikkelingen, werkt deze als een opvoertransformator. Deze configuratie resulteert in een uitgangsspanning die hoger is dan de ingangsspanning, afhankelijk van de windingsverhouding tussen de wikkelingen.