De arbeidsfactor van een transformator blijft altijd achter omdat de primaire wikkeling van de transformator magnetiserende stroom trekt, die achterblijft bij de aangelegde spanning. Deze magnetiserende stroom creëert het noodzakelijke magnetische veld in de kern, en omdat deze inductief van aard is, zorgt dit ervoor dat de algehele arbeidsfactor achterblijft.
De arbeidsfactor blijft in de meeste AC-circuits altijd achter, omdat inductieve belastingen zoals motoren, transformatoren en inductoren veel voorkomen. Deze inductieve belastingen zorgen ervoor dat de stroom achterblijft bij de spanning vanwege de energieopslag in hun magnetische velden.
Voedingssystemen werken over het algemeen met een achterblijvende arbeidsfactor omdat ze voornamelijk inductieve belastingen zoals motoren en transformatoren leveren. Deze belastingen trekken stroom die achterblijft bij de spanning, wat een natuurlijk kenmerk is van inductieve componenten. Het werken met een achterblijvende arbeidsfactor is gebruikelijk en te verwachten in deze systemen.
Om een achterblijvende arbeidsfactor te corrigeren, worden condensatoren aan het circuit toegevoegd. Deze condensatoren leveren een leidend reactief vermogen, dat het achterblijvende reactieve vermogen, veroorzaakt door inductieve belastingen, tegengaat. Door het reactieve vermogen in het systeem in evenwicht te brengen, wordt de algehele arbeidsfactor verbeterd, waardoor verliezen worden verminderd en de efficiëntie wordt verhoogd.
Om te weten of de arbeidsfactor (PF) leidend of achterblijvend is, observeert u de faserelatie tussen de stroom en de spanning. Als de stroom achterblijft bij de spanning, blijft de arbeidsfactor achter. Als de stroom voorloopt op de spanning, is de arbeidsfactor leidend. Dit kan worden bepaald met behulp van een vermogensfactormeter of door de golfvormen te analyseren met een oscilloscoop.
In een transformator verwijst “achterblijvend” naar het faseverschil waarbij de stroom in de primaire wikkeling achterblijft bij de aangelegde spanning. Dit komt door de inductieve aard van de wikkelingen van de transformator, die magnetiserende stroom nodig hebben om het magnetische veld in de kern tot stand te brengen, wat resulteert in een achterblijvende arbeidsfactor.