Transistoren kunnen in bepaalde toepassingen inderdaad als gelijkrichters worden gebruikt. Hoewel ze vanwege hun inherente kenmerken doorgaans niet worden gebruikt in eenvoudige gelijkrichtcircuits zoals diodes, kunnen transistors op verschillende manieren worden geconfigureerd om gelijkrichttaken uit te voeren, vooral in gespecialiseerde of complexe circuitontwerpen.
Een transistor die als gelijkrichter wordt gebruikt, kan op dezelfde manier werken als een diodegelijkrichter, maar met meer controle over de schakelkarakteristieken en stroomverwerkingsmogelijkheden. In een halfgolfgelijkrichterconfiguratie kan bijvoorbeeld een transistor worden gebruikt om AC-signalen gelijk te richten door de stroom slechts in één richting te laten stromen, waardoor AC effectief wordt omgezet in pulserende DC.
Het gebruik van transistors in plaats van diodes als gelijkrichters heeft echter beperkingen. Transistors hebben hogere voorwaartse spanningsvallen (doorgaans rond de 0,7 V voor BJT’s en hoger voor MOSFET’s in vergelijking met diodes die doorgaans rond de 0,7 V of minder liggen), wat resulteert in hogere geleidingsverliezen en een verminderde efficiëntie bij rectificatietoepassingen. Bovendien vereisen ze mogelijk complexere stuurcircuits en zijn ze over het algemeen duurder in vergelijking met diodes die specifiek voor gelijkrichtdoeleinden worden gebruikt.
Voor praktische gelijkrichttoepassingen wordt de voorkeur gegeven aan standaarddiodes (zoals siliciumgelijkrichters) vanwege hun lagere spanningsval, eenvoudiger ontwerp en kosteneffectiviteit. Ze zijn specifiek geoptimaliseerd voor rectificatietaken en zijn overal verkrijgbaar in verschillende stroom- en spanningswaarden om aan verschillende toepassingsbehoeften te voldoen. Hoewel transistors theoretisch gezien als gelijkrichters kunnen worden gebruikt, blijven diodes daarom de primaire keuze voor de meeste gelijkrichttoepassingen vanwege hun superieure prestaties en kosteneffectiviteit.