Een relais en een contactor hebben dezelfde functie, maar verschillen voornamelijk in hun toepassing en vermogens. Relais zijn doorgaans kleinere apparaten met een lagere capaciteit die in stuurcircuits worden gebruikt om kleine stromen of signalen te schakelen. Ze zijn ontworpen om circuits met lagere vermogensniveaus te besturen en worden vaak aangetroffen in elektronische toepassingen en toepassingen met laag vermogen waar nauwkeurig schakelen van signalen vereist is. Relais gebruiken een elektromagneet om hun contacten mechanisch te bedienen, waardoor ze een circuit kunnen openen of sluiten op basis van het stuursignaal dat op hun spoel wordt toegepast.
Een contactor is daarentegen een grotere en robuustere versie van een relais, speciaal ontworpen om hogere stromen en spanningen aan te kunnen in industriële en commerciële toepassingen. Magneetschakelaars worden gebruikt om motoren, verlichtingssystemen, verwarmingselementen en andere krachtige belastingen te besturen. Ze kunnen grote elektrische verbruikers betrouwbaar en veilig in- en uitschakelen. Magneetschakelaars hebben doorgaans zwaardere contacten en spoelen in vergelijking met relais, waardoor ze bestand zijn tegen veelvuldig schakelen en hogere elektrische spanningen zonder voortijdige slijtage of defecten.
Hoewel magneetschakelaars en relais soortgelijke functies vervullen als elektromechanische schakelaars, onderscheiden ze zich door hun grootte, capaciteit en beoogde toepassing. In sommige gevallen kan een relais worden gebruikt in plaats van een contactor, vooral in toepassingen waarbij de elektrische belasting binnen de nominale capaciteit van het relais valt. Magneetschakelaars zijn echter specifiek ontworpen om grotere stromen en hogere spanningsniveaus aan te kunnen die relais mogelijk niet veilig of betrouwbaar gedurende langere perioden kunnen verwerken.
Een contactor is een andere naam voor een relais, specifiek verwijzend naar grotere relais die zijn ontworpen voor toepassingen met hoog vermogen. Magneetschakelaars worden vaak door elkaar gebruikt met relais in industriële omgevingen waar ze zware elektrische belastingen moeten regelen. Zowel contactors als relais werken volgens hetzelfde principe: het gebruik van een elektromagneet om contacten mechanisch te bedienen die een elektrisch circuit openen of sluiten op basis van het toegepaste stuursignaal.
Een contactor wordt in industriële contexten ook wel motorschakelaar of vermogensschakelaar genoemd, waarbij de nadruk wordt gelegd op het primaire gebruik ervan bij het besturen van motoren en andere elektrische apparaten met hoog vermogen. Magneetschakelaars zijn cruciale componenten in motorbesturingssystemen en bieden betrouwbare schakelingen en bescherming tegen overstroom en elektrische fouten. Ze zijn ontworpen om te voldoen aan de specifieke eisen van industriële machines en elektrische installaties, waardoor een veilige en efficiënte werking in verschillende toepassingen wordt gegarandeerd.
Het belangrijkste verschil tussen een contactor en een stuurrelais ligt in hun capaciteit en toepassing. Magneetschakelaars zijn ontworpen om grote elektrische stromen en spanningen aan te kunnen, doorgaans variërend van enkele ampère tot duizenden ampère, en worden gebruikt om motoren, verwarmingstoestellen, verlichtingssystemen en andere krachtige belastingen te regelen. Controlerelais daarentegen zijn kleinere apparaten die lagere stromen en spanningen aankunnen, meestal in het bereik van milliampère tot enkele ampère. Ze worden gebruikt in regelcircuits om signalen te schakelen, processen te starten of te stoppen en om isolatie en bescherming aan regelsystemen te bieden. Controlerelais worden vaak gebruikt in automatiserings-, procesbesturings- en elektrische paneeltoepassingen waarbij nauwkeurige controle en bewaking van elektrische circuits vereist zijn.