Een diode wordt beschouwd als een passieve elektronische component. Passieve componenten zijn componenten die geen externe stroombron nodig hebben om te functioneren of signalen te versterken. Diodes, inclusief standaard gelijkrichtdiodes en light-emitting diodes (LED’s), vallen onder deze categorie. Ze regelen in de eerste plaats de stroomstroom in een circuit door deze in de ene richting te laten stromen en deze in de tegenovergestelde richting te blokkeren. Diodes versterken de signalen niet en hebben geen extra vermogen nodig om hun basisfunctie van gelijkrichting of emissie van licht uit te voeren in het geval van LED’s.
Een diode wordt in de elektronica niet geclassificeerd als een actief apparaat. Actieve apparaten, zoals transistors, hebben een externe stroombron nodig om te kunnen werken en kunnen signalen versterken of de stroom regelen. Een diode daarentegen werkt op basis van zijn intrinsieke halfgeleidereigenschappen en versterkt geen signalen en heeft geen externe voeding nodig die verder gaat dan nodig is om deze in een circuit voorwaarts of omgekeerd voor te spannen. Diodes spelen een fundamentele rol in elektronische circuits door te zorgen voor de juiste richting van de stroom en verschillende toepassingen mogelijk te maken, zoals gelijkrichting, signaalmodulatie en spanningsregeling.
Het onderscheid tussen passieve en actieve diodes ligt in hun operationele kenmerken en afhankelijkheid van externe stroombronnen. Passieve diodes hebben, net als standaard gelijkrichterdiodes, LED’s en varactordiodes, geen externe voeding nodig om hun primaire functie uit te voeren: het regelen van de stroomsterkte of het uitstralen van licht. Ze vertrouwen voor hun werking uitsluitend op de principes van de halfgeleiderfysica. Actieve diodes zijn daarentegen diodeachtige apparaten die extra functies kunnen uitvoeren, zoals signaalversterking, schakelen of frequentieconversie. Voorbeelden hiervan zijn tunneldiodes, Gunn-diodes en PIN-diodes, die externe voeding nodig hebben en actief gedrag vertonen in elektronische circuits.
Een zenerdiode wordt beschouwd als een actief onderdeel in de elektronica. Concreet is het een type halfgeleiderdiode die werkt in het omgekeerde doorslaggebied wanneer een bepaalde spanning, bekend als de Zener-spanning, wordt overschreden. Deze eigenschap maakt zenerdiodes nuttig voor spanningsregeling en bescherming in elektronische circuits. In tegenstelling tot standaard gelijkrichterdiodes die passief zijn en in een voorwaarts gerichte modus werken om de stroom te regelen, regelen zenerdiodes actief de spanning door een constante spanningsval over hun aansluitingen te handhaven wanneer ze in het omgekeerde doorslaggebied worden gebruikt.
Een inductor wordt beschouwd als een passieve elektronische component. Passieve componenten hebben geen externe voedingsbron nodig om te functioneren of signalen te versterken. Inductoren slaan energie op in de vorm van een magnetisch veld wanneer er stroom doorheen vloeit en zijn bestand tegen veranderingen in de stroom. Ze worden vaak gebruikt in elektronische circuits voor energieopslag, filtering en impedantie-matching. Inductoren zijn, net als weerstanden en condensatoren, fundamentele passieve componenten die een cruciale rol spelen in verschillende toepassingen, waaronder op inductie gebaseerde schakelregelaars, oscillatoren en filters.