Magnetische velden worden gemeten met instrumenten zoals magnetometers en gaussmeters. Magnetometers kunnen de sterkte en richting van magnetische velden detecteren en meten. Ze zijn er in verschillende typen, waaronder Hall-effectsensoren, fluxgate-magnetometers en supergeleidende kwantuminterferentie-apparaten (SQUID’s), elk geschikt voor verschillende toepassingen en gevoeligheidsniveaus. Deze apparaten geven nauwkeurige metingen van de grootte en oriëntatie van het magnetische veld.
Om magnetische veldniveaus te meten, kunt u een gaussmeter of een Hall-effectsensor gebruiken. Een gaussmeter meet de magnetische fluxdichtheid in eenheden van gauss of tesla. Het bestaat doorgaans uit een sonde die in het magnetische veld kan worden geplaatst, en een digitaal display om de veldsterkte weer te geven. Hall-effectsensoren, die vertrouwen op het Hall-effectprincipe, worden ook vaak gebruikt om magnetische veldniveaus te meten, vooral in industriële en automobieltoepassingen.
Magnetische velden kunnen worden gemeten met behulp van apparaten zoals magnetometers, gaussmeters en Hall-effectsensoren. Elk van deze instrumenten dient specifieke doeleinden en biedt metingen in termen van magnetische fluxdichtheid of magnetische veldsterkte. Een fluxgate-magnetometer is bijvoorbeeld zeer gevoelig en kan kleine veranderingen in het magnetische veld van de aarde meten, terwijl een Hall-effectsensor vaak wordt gebruikt in toepassingen zoals nabijheidsdetectie en stroommeting.
Magnetische velden worden berekend met behulp van verschillende methoden, afhankelijk van de bron van het magnetische veld en de context. Voor eenvoudige geometrieën, zoals een lange rechte draad die stroom voert, kan het magnetische veld worden berekend met behulp van de wet van Ampere of de wet van Biot-Savart. Deze wetten relateren de stroom en de afstand van de draad aan de magnetische veldsterkte. Voor complexere configuraties kunnen numerieke methoden en computersimulaties, zoals eindige elementenanalyse, worden gebruikt om het magnetische veld te berekenen.
De eenheid die wordt gebruikt om het magnetische veld te meten is de tesla (T) in het International System of Units (SI). Eén tesla komt overeen met één weber per vierkante meter. In sommige contexten, vooral in het oudere centimeter-gram-seconde (CGS)-systeem, wordt de eenheid gauss (G) gebruikt, waarbij 1 tesla gelijk is aan 10.000 gauss. Deze eenheden kwantificeren de magnetische fluxdichtheid en geven de sterkte van het magnetische veld op een bepaald punt aan.