Bij het berekenen van de elementen van een snubbercircuit moet rekening worden gehouden met de kenmerken van de belasting en het te beschermen schakelapparaat. Normaal gesproken bestaat een snubbercircuit uit een weerstand en een condensator die in serie of parallel zijn geschakeld. De weerstand beperkt de piekspanning over het schakelapparaat tijdens uitschakelgebeurtenissen, terwijl de condensator helpt transiënte energie te absorberen en spanningspieken te onderdrukken. De waarden van deze elementen zijn afhankelijk van factoren zoals de maximale spannings- en stroomwaarden van de belasting, de schakelsnelheid van het apparaat en het gewenste beschermingsniveau tegen spanningspieken en elektromagnetische interferentie (EMI).
Om een snubbercircuit te berekenen, begint u met het bepalen van de piekspanning en -stroom van de belasting en de kenmerken van het schakelapparaat (bijvoorbeeld een triac). Bereken vervolgens de energie die wordt gedissipeerd tijdens schakelgebeurtenissen en de verwachte spanningspieken. Selecteer op basis van deze informatie de juiste waarden voor de weerstand en condensator om een effectieve demping van spanningspieken en bescherming van de triac tegen overspanning te garanderen. Praktische overwegingen, zoals de beschikbaarheid van componenten en de kosten, beïnvloeden ook de keuze van snubbercircuitelementen.
De elementen van een snubbercircuit omvatten doorgaans een weerstand en een condensator. De weerstand is gekozen om de piekspanning over het schakelapparaat (zoals een triac) tijdens uitschakelgebeurtenissen te beperken en om energie te dissiperen. Het is belangrijk om een weerstand te kiezen met voldoende vermogen om de energiedissipatie te weerstaan zonder oververhitting. De condensator wordt geselecteerd op basis van zijn capaciteitswaarde om een effectieve filtering van hoogfrequente ruis en onderdrukking van transiënten te bieden. De combinatie van deze elementen vormt een snubbernetwerk dat de betrouwbaarheid en levensduur van het schakelapparaat verbetert door stress tijdens schakelhandelingen te verminderen.
Bij het berekenen van een snubbercircuit voor een triac zijn specifieke overwegingen betrokken vanwege het bidirectionele schakelkarakter van de triac en de toepassing ervan in wisselstroomcircuits. Het snubbercircuit voor een triac omvat doorgaans een weerstand in serie met een condensator die is aangesloten op de hoofdklemmen van de triac. De weerstand beperkt de snelheid waarmee de spanning (dv/dt) over de triac stijgt tijdens in- en uitschakelovergangen, terwijl de condensator helpt energie te absorberen en spanningspieken te onderdrukken. De waarden van deze componenten worden gekozen op basis van de gegevensbladspecificaties van de triac, de kenmerken van de belasting en het gewenste niveau van EMI-onderdrukking en bescherming tegen spanningspieken.
De typische waarden van de componenten van een snubbercircuit (weerstand en condensator) kunnen variëren, afhankelijk van de toepassing en de specifieke vereisten voor onderdrukking van spanningspieken en EMI-reductie. Over het algemeen variëren weerstanden die worden gebruikt in snubbercircuits voor vermogenselektronica doorgaans van tientallen tot honderden ohm, met vermogens die geschikt zijn voor de dissipatie van schakelenergie zonder oververhitting. Condensatoren in snubbercircuits kunnen variëren van nanofarads tot microfarads, geselecteerd op basis van hun capaciteitswaarde om hoogfrequente ruis en transiënte spanningen effectief te filteren. De exacte waarden worden bepaald door middel van berekeningen of simulaties, waarbij rekening wordt gehouden met de specifieke kenmerken van het schakelapparaat en de belasting die het regelt.