Transformatoren werken volgens het principe van elektromagnetische inductie, dat afhankelijk is van een veranderend magnetisch veld om een spanning in een spoel te induceren. Bij AC-transformatoren (wisselstroom) is de primaire spoel verbonden met een AC-bron, waardoor het magnetische veld eromheen voortdurend van richting verandert. Dit veranderende magnetische veld induceert een variërende spanning in de secundaire spoel, wat resulteert in een AC-uitgang. DC (gelijkstroom) veroorzaakt echter geen variërend magnetisch veld omdat het gestaag in één richting stroomt. Als gevolg hiervan kan een transformator niet alleen uit DC een spanning in een secundaire spoel induceren.
Een traditionele transformator kan niet rechtstreeks op gelijkstroom werken, omdat er een variërend magnetisch veld nodig is om spanning in de secundaire spoel te induceren. In een DC-circuit vloeit de stroom in één richting zonder te wisselen, waardoor een constant magnetisch veld rond de primaire spoel wordt gehandhaafd. Zonder veranderingen in de magnetische flux is er geen inductie van spanning in de secundaire spoel, waardoor de transformator niet effectief is bij het omzetten of transformeren van gelijkspanningsniveaus.
Een DC naar DC-transformator, ook wel DC-DC-omzetter genoemd, werkt door eerst de DC-ingangsspanning om te zetten in AC met behulp van elektronische schakelapparaten zoals transistors of schakelaars. Deze schakelactie verbindt en ontkoppelt afwisselend de DC-ingang met de primaire wikkeling van een inductor of transformator. Door de DC-ingang snel in en uit te schakelen, wordt effectief een wisselstroom (AC) gegenereerd in de transformator, waardoor deze een spanning in de secundaire wikkeling kan induceren. Daaropvolgende gelijkricht- en filterstappen zetten deze wisselspanning vervolgens terug naar gelijkstroom op het gewenste uitgangsspanningsniveau.
Transformatoren kunnen niet rechtstreeks op gelijkstroom werken omdat hun fundamentele werkingsprincipe berust op elektromagnetische inductie, waarvoor een variërend magnetisch veld vereist is. AC (wisselstroom) verandert voortdurend van richting, waardoor de magnetische flux in de transformatorkern ook wisselt. Deze veranderende magnetische flux induceert een spanning in de secundaire spoel. Daarentegen stroomt DC (gelijkstroom) gestaag in één richting, waardoor een constante magnetische flux rond de transformatorkern ontstaat. Zonder een veranderende magnetische flux is er geen inductie van spanning in de secundaire spoel, wat betekent dat een transformator de gelijkspanning niet kan verhogen of verlagen zoals bij wisselstroom. Daarom zijn transformatoren specifiek ontworpen om met wisselstroom te werken, waarbij hun vermogen om spanning te induceren door middel van elektromagnetische inductie effectief wordt benut.