Porównując OLED (organiczną diodę elektroluminescencyjną) i AMOLED (organiczną diodę elektroluminescencyjną z aktywną matrycą), należy zauważyć, że AMOLED jest rodzajem technologii OLED. Wyświetlacze OLED wykorzystują związki organiczne, które emitują światło, gdy przepływa przez nie prąd elektryczny. W szczególności AMOLED zawiera matrycę tranzystorów cienkowarstwowych (TFT) do sterowania każdym pojedynczym pikselem, zapewniając krótszy czas reakcji i lepszą ogólną jakość obrazu w porównaniu z tradycyjnymi wyświetlaczami OLED z matrycą pasywną. Ekrany AMOLED zazwyczaj oferują wyższy współczynnik kontrastu, lepszą reprodukcję kolorów i mniejsze zużycie energii w porównaniu do podstawowych wyświetlaczy OLED, co czyni je korzystnymi w zastosowaniach wymagających wyświetlania wysokiej jakości, takich jak smartfony i telewizory.
Rozważając wyświetlacze OLED i Super AMOLED, Super AMOLED odnosi się do ulepszonej wersji technologii AMOLED opracowanej przez firmę Samsung. Ekrany Super AMOLED integrują czujniki dotykowe bezpośrednio z wyświetlaczem, eliminując potrzebę stosowania osobnej warstwy wrażliwej na dotyk. Taka konstrukcja zmniejsza grubość ekranu i poprawia widoczność w świetle słonecznym, zachowując jednocześnie zalety technologii AMOLED, takie jak żywe kolory, wysoki współczynnik kontrastu i energooszczędność. Ogólnie rzecz biorąc, wyświetlacze Super AMOLED generalnie oferują lepszą wydajność i jakość obrazu w porównaniu z podstawowymi wyświetlaczami OLED ze względu na ich zintegrowaną funkcję dotykową i ulepszone właściwości wyświetlania.
Zarówno wyświetlacze OLED, jak i AMOLED są ogólnie uważane za bezpieczne dla oczu, ponieważ emitują mniej niebieskiego światła w porównaniu do tradycyjnych wyświetlaczy LCD. Ekspozycja na niebieskie światło z ekranów została powiązana ze zmęczeniem oczu i potencjalnym zakłóceniem wzorców snu. Ekrany OLED i AMOLED emitują światło bezpośrednio z każdego piksela, co pozwala na lepszą kontrolę nad emisją światła i potencjalnie zmniejsza emisję niebieskiego światła w porównaniu do ekranów LCD, które wykorzystują podświetlenie. Chociaż wyświetlacze AMOLED mogą mieć nieco inne właściwości ze względu na zintegrowaną technologię, zarówno ekrany OLED, jak i AMOLED zostały zaprojektowane tak, aby minimalizować zmęczenie oczu i zapewniać wygodę oglądania.
Porównanie wyświetlaczy OLED, AMOLED i POLED (plastikowy OLED) obejmuje ocenę ich specyficznych właściwości i zastosowań. OLED odnosi się do szerokiej kategorii wyświetlaczy wykorzystujących technologię organicznych diod elektroluminescencyjnych, znanych z wysokiego współczynnika kontrastu, głębokiej czerni i wydajności energetycznej. AMOLED to specyficzny typ OLED, który zawiera aktywną matrycę do kontroli poszczególnych pikseli, oferując lepszą wydajność i jakość wyświetlania. Z kolei POLED zamiast szkła wykorzystuje podłoża z tworzyw sztucznych, co pozwala na elastyczne i lekkie konstrukcje wyświetlaczy. Każdy typ ma swoje zalety w zależności od zastosowania, przy czym POLED oferuje elastyczność i trwałość, AMOLED zapewnia doskonałą wydajność w wysokiej klasy wyświetlaczach, a OLED jest wszechstronny w różnych urządzeniach.
Wybór pomiędzy wyświetlaczami AMOLED i QLED (Quantum Dot LED) zależy od konkretnych preferencji i wymagań. Wyświetlacze AMOLED znane są z głębokiej czerni, wysokiego współczynnika kontrastu i żywych kolorów uzyskanych dzięki technologii organicznych diod elektroluminescencyjnych. Z drugiej strony wyświetlacze QLED wykorzystują kropki kwantowe w celu zwiększenia dokładności kolorów i poziomu jasności, szczególnie w dobrze oświetlonych środowiskach. Ekrany QLED zazwyczaj oferują jaśniejsze wyświetlacze i szerszą gamę kolorów w porównaniu do AMOLED, dzięki czemu nadają się do zastosowań, w których najważniejsza jest wysoka jasność i dokładność kolorów, takich jak oglądanie treści HDR. Ostatecznie lepsza technologia wyświetlania zależy od takich czynników, jak rozmiar wyświetlacza, środowisko oglądania, preferencje dotyczące dokładności kolorów i konkretne przypadki użycia.