Silnik cyfrowy odnosi się do silnika elektrycznego, który zawiera cyfrowe mechanizmy sterujące zapewniające precyzyjną i wydajną pracę. W przeciwieństwie do tradycyjnych silników, które opierają się na analogowych metodach sterowania, silniki cyfrowe wykorzystują sygnały cyfrowe do regulacji prędkości, momentu obrotowego i innych parametrów. Takie podejście pozwala na dokładniejszą regulację i lepszą integrację z systemami elektronicznymi, dzięki czemu nadają się one do zaawansowanych zastosowań w robotyce, automatyce i pojazdach elektrycznych.
Silnik prądu stałego działa w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej. Składa się z części stacjonarnej zwanej stojanem i części obrotowej zwanej wirnikiem. Gdy prąd elektryczny przepływa przez uzwojenia stojana, wytwarza pole magnetyczne. To pole magnetyczne oddziałuje z polem magnetycznym wirnika, powodując jego obrót. Kierunek obrotu można kontrolować poprzez odwrócenie polaryzacji prądu lub poprzez zastosowanie mechanizmu komutatora w szczotkowych silnikach prądu stałego.
Silnik elektryczny, skrót od silnika elektrycznego, działa na podstawowej zasadzie przekształcania energii elektrycznej w energię mechaniczną poprzez interakcje elektromagnetyczne. Składa się ze stojana z cewkami z drutu, które wytwarzają pole magnetyczne, gdy przepływa przez nie prąd elektryczny. To pole magnetyczne oddziałuje z polem magnetycznym wytwarzanym przez wirnik (który może być magnesem trwałym lub elektromagnesem), powodując obrót wirnika, a tym samym wytwarzając ruch mechaniczny.
W fizyce silnik prądu stałego działa w oparciu o zasady elektromagnetyzmu i prawo siły Lorentza. Kiedy prąd elektryczny przepływa przez uzwojenia drutu w obecności pola magnetycznego (wytworzonego przez magnesy trwałe lub elektromagnesy), na drut wywierana jest siła w wyniku interakcji między polem magnetycznym a prądem. Siła ta powoduje obrót wirnika silnika, przekształcając energię elektryczną w energię mechaniczną.
