Prąd dryfowy w diodzie złącza PN jest powodowany przede wszystkim ruchem nośników ładunku (elektronów i dziur) pod wpływem pola elektrycznego w materiale półprzewodnikowym. W diodzie złącza PN, gdy na złącze zostanie przyłożone napięcie polaryzacji w kierunku przewodzenia (potencjał dodatni po stronie typu P i potencjał ujemny po stronie typu N), wolne elektrony z obszaru typu N i dziury z obszaru P- regionu typu są wstrzykiwane do regionu wyczerpania. Te wtryskiwane nośniki ładunku poddawane są działaniu pola elektrycznego w wyniku przyłożonego napięcia, co powoduje ich dryfowanie w kierunku przeciwnych zacisków diody. Ruch ten stanowi prąd dryfu, który przyczynia się do całkowitego przepływu prądu przez diodę w warunkach polaryzacji w kierunku przewodzenia.
Mechanizm prądu dryfu polega na przyspieszaniu nośników ładunku przez pole elektryczne w materiale półprzewodnikowym diody. W obszarze typu N elektrony przemieszczają się w kierunku obszaru typu P, natomiast w obszarze typu P dziury przemieszczają się w kierunku obszaru typu N. Ruch ten jest regulowany przez wielkość przyłożonego napięcia i ruchliwość nośnika ładunku w materiale półprzewodnikowym. Wyższe napięcia powodują silniejsze pola elektryczne, a tym samym zwiększony prąd dryfu, podczas gdy niższe napięcia odpowiednio zmniejszają prąd dryfu.
W kontekście diody złącza PN „dryft” odnosi się do stałego ruchu nośników ładunku w materiale półprzewodnikowym pod wpływem pola elektrycznego. W przeciwieństwie do prądu dyfuzyjnego, który jest napędzany gradientami stężenia nośników, prąd dryfu jest wprost proporcjonalny do przyłożonego napięcia i ruchliwości nośników ładunku w materiale półprzewodnikowym. Zasadniczo prąd dryfu reprezentuje przepływ nośników ładunku pod wpływem pola elektrycznego powstającego w diodzie, co znacząco wpływa na ogólną charakterystykę prądową diody w warunkach polaryzacji.
Stwierdzenie prądu dryfu w diodzie złącza PN podkreśla jej zasadniczą rolę w umożliwianiu przepływu prądu przez urządzenie w warunkach polaryzacji przewodzenia. Bez prądu dryfu dioda nie przewodziłaby skutecznie, gdy jest spolaryzowana w kierunku przewodzenia, ponieważ sama dyfuzja nie wystarczyłaby do utrzymania znacznego przepływu prądu. Zrozumienie i kontrolowanie prądu dryfu jest niezbędne do optymalizacji wydajności i wydajności diod złączowych PN w różnych zastosowaniach elektronicznych, od podstawowych obwodów prostowniczych po bardziej złożone urządzenia półprzewodnikowe stosowane w nowoczesnej elektronice.