Wirnik silnika indukcyjnego obraca się na zasadzie indukcji elektromagnetycznej. Gdy do uzwojeń stojana silnika zostanie przyłożony prąd przemienny (AC), powstaje wirujące pole magnetyczne. To wirujące pole magnetyczne indukuje prądy, zwane prądami wirowymi, w przewodach wirnika. Zgodnie z prawem Lenza te prądy wirowe wytwarzają własne pole magnetyczne, które oddziałuje z polem magnetycznym stojana. Powstała interakcja pomiędzy tymi polami magnetycznymi wywiera moment obrotowy na wirnik, powodując jego obrót w kierunku wirującego pola magnetycznego generowanego przez stojan.
Wirnik silnika indukcyjnego obraca się wolniej niż pole stojana, głównie z powodu poślizgu. Poślizg jest różnicą pomiędzy prędkością synchroniczną wirującego pola magnetycznego generowanego przez stojan a rzeczywistą prędkością obrotową wirnika. Prędkość synchroniczna zależy od częstotliwości zasilania AC i liczby biegunów silnika. Wirnik obraca się z prędkością nieco mniejszą niż prędkość synchroniczna, ponieważ poślizg ten wymaga indukowania prądów niezbędnych do wytworzenia momentu obrotowego. Wielkość poślizgu określa wydajność silnika i zdolność do generowania momentu obrotowego.
Zasada obrotu silnika indukcyjnego opiera się na oddziaływaniu wirującego pola magnetycznego generowanego przez stojan i prądów indukowanych w wirniku. Kiedy napięcie prądu przemiennego jest przyłożone do uzwojeń stojana, wytwarza wirujące pole magnetyczne, które przecina przewody wirnika. W rezultacie w wirniku indukowane są prądy w wyniku indukcji elektromagnetycznej. Prądy te oddziałują z polem magnetycznym stojana, wytwarzając moment obrotowy, który powoduje obrót wirnika. Ten ruch obrotowy umożliwia silnikowi indukcyjnemu wykonywanie pracy mechanicznej, takiej jak napędzanie wentylatorów, pomp lub innych maszyn.
Ze względu na naturę pracy silnika indukcyjnego wirnik silnika indukcyjnego nie może obracać się z taką samą prędkością, jak pole magnetyczne wytwarzane przez stojan. Prędkość wirnika jest z natury mniejsza niż prędkość synchroniczna wirującego pola magnetycznego stojana z powodu poślizgu. Gdyby wirnik obracał się z prędkością synchroniczną, nie byłoby ruchu względnego pomiędzy polem magnetycznym stojana a przewodami wirnika, co skutkowałoby zerowymi indukowanymi prądami, a w konsekwencji brakiem wytwarzania momentu obrotowego. Dlatego poślizg jest niezbędny do utrzymania interakcji elektromagnetycznej między stojanem a wirnikiem, umożliwiając silnikowi rozwijanie momentu obrotowego i efektywną pracę.